ذهنی و عینی

داشته های زندگی من مثل وجود خدا است .

ظاهرا دیده نمیشه ولی یه گوشه ای  حضور داره بدون اینکه کاری بکنه واسم . 

مثلا یه پدر دارم که سال تا سال نمیبینمش . 

یه مردی هست که دقیقا نمی دونم زنش هستم. نیستم ،

یه خونه ای هست اسما مال منه ، هنوز سندش رویت نشده ...

 خلاصه اینکه میترسم بفهمم من مثلا فکر می کنم این دنیا دارم زندگی می کنم ، اما واقعا مردم ...