عشق را یا مال باید یا صبوری یا سفر

دلم میخواهد دختری داشته باشم .

درست ترش این است که همیشه خواستم دختری داشته باشم .

وقتی موهای مشکی ابریشمی دختر هفت ساله دوستم را نوازش می کردم و انگشتری که با دکمه مروارید شکل و یک تکه سیم ساخته بود ،به انگشتم کرد ، ته دلم لرزید از بی انصافی و کم فروشی دنیا از برای دختری که حق مسلم من است ،ولی نمی دهدش به من. 

باید دختری داشته باشم ، که کودکی کند ، که تاب بازی کند و از سرسره بالا برود و خودش را رها کند روی سر پایینی و قهقهه و خنده اش پارک را پر کند . 

وسط بازی هم بیاید خودش را پرتاب کند در آغوشم و یا دست دختری را بگیرد و بیاید نشانش بدهد که مامان دوستم رو ببین . 

دختری که موهایش را ببافم و لطافتش از سر انگشتها تا قلبم ریشه کند .

عاشقی را نظاره کنم و شبی بیاید روی تختم و سر بگذارد کنارم وبپرسد مامان تا حالا عاشق شد ی ؟ 

ومن بگویم تو بگو کجا آتش سوزاندی ؟

بعد در گوشم بریده بریده بگوید از کسی که دلش را ربوده و من باز موهایش را نوازش کنم و بگویم زندگیت را زندگی کن . 

عشق را تجربه کن . سرمست شو . 

وته دلم بلرزد از اینکه مبادا دلش را بشکنند و اشکهایش را ببینم . 

مطمئنم که از دنیا یک دختر برای زندگیم طلبکارم.