بوی بهشت دارد این باغ

انتخاب کار سختی است.

مجبور بودم بین حیات درخت انجیر یا انبه محلی ،که کل هیکلش را درکل باغچه پهن کرده بود،  گلدان برگ تزیینی که مادر داخل باغچه انداخته بود و تبدیل شده بود به درخت غول آسای جک و لوبیای سحرآمیز ، یکی را انتخاب کنم.

الباقی درخت انار محلی به رنگ خون سرخ عاشقان بود که زیر برف دوسه باره اینجا ، از پایین ترین قسمت نیمه شکسته بود و درخت گلابی تازه شکوفه کرده راخوابانده بود وسط باغچه ، و بعد درخت انگور که از ریسمانش جدا شده بود و بین آسمان و زمین معلق مانده و برگهای سبزش تازه سر زده ،  و من مدام فکر می کردم حالا از کجا شروع کنم؟

امروز عصر در  یک لحظه نادر ، اخوی گرانقدر شارژ از مصاحبت بدون برخورد از نوع سوم را ، در لحظه درست یافتیم و با انواع حیله بردیم حیاط که بیا یکربع ساعت کمک کن . 

چهارمین رفت و برگشت اره دستی ، اخوی دست از کار کشید وزنگ زد به همسایه آنطرفی که رفیق اره  برقی داری ، چای دستت را بگذار زمین برسان به دست من . 

رفیق شفیق هم اره برقی بدست با لباس کار آمد و در چشم به هم زدنی چوبهای بریدنی و درخت های شکسته را اره زد .  گوجه سبزها دست و پایشان را دراز کردند که آخی ! گیر کرده بودیم بین دیوار و درخت انبه زورگو ، حالا هوا بخوریم و آفتاب بگیریم. 

درخت گیلاس که با هیچکس رفت و آمد ندارد و تک و تنها کنج باغچه جلو جاخوش کرده از پایان همجواری با آن درخت غول آسا ابراز رضایت کرد ، شاخه های گلابی را بستم -به هم و به یاد ون گوگ شکوفه هایش را نوازش کردم ، انجیر هم قول داد از زیر یوغ انبه درآمده و آفتاب دیده انجیر بدهد . 

برای تجمیع بهشت ،تصمیم دارم  درجاهای خالی  یک درخت نارنج بکارم که هم بهار بوی بهشت خودش را برساند به من ، هم پاییز طعمش بشود گوارای وجود . 

حالا همه اینها به کنار ، با نهال انگور شاهرود که مادرم برایم در گلدان خریده چه کنم ؟