مرگ از خاطر به ما نزدیکتر...

بقول اربابان سخن، دیشب حالتی برما رفت که مرگ به چشم خویشتن دیدیم . 

 حالا یا وقتش نبود و یا شانسش. 

  فکر می کنم، سالهاست هربار حضرت مرگ را، تجسم می کنم از در بیاید و بگوید وقت رفتن است، چیزی یا کسی نیست که مرا به خودش گره زده باشد. 

که دلم را آتش بزند و فراقش را تحمل کردن سخت باشد . 

 دیشب فهمیدم هنوز هم رفتن برایم سخت نیست، حتی با وجود آقای ح.