نمایشگاه صنایع دستی
هنرمند قدیم هم صنعتگر بود و هم هنرمند.
ظرفی که در آن غذا می خوردند، حاصل نیاز فرد به ظرف، ساخت ظرف توسط صنعتگر بوده. دراین میان آنچه در محیط اطراف بعنوان مواد اولیه یافت می شده در ساخت اثر تعیین کننده بود.
بنابراین اثر از سنگ، چوب و بعد آهن و ... ساخته شد.
هنر و صنعت تا زمانی که هردو در خدمت زندگی روزمره انسان بود، هم زیبا بود و هم کاربردی.
امااز آن زمان که ویژگی کاربردی بودن وسایل از آنها جداشد و تبدیل به هنر برای تزیین شد، هم گرانتر شد و هم دست نیافتنی و البته که کم کم از زندگی روزانه انسان جدا شد .
بازدید از نمایشگاه تخصصی صنایع دستی ، زیبایی آثار، استقبال خارجیها، قیمت بالای بعضی آثار، تزیینی بودن اغلب آثار، خرید کم، ضعف بعضی غرفه ها ازنظر سطح کار یک نمایشگاه کشوری، اندیشه را می کشاند به آن سو که برای رونق فروش و استفاده صنایع دستی باید رفت به زمانی که هنر و صنعت در خدمت زندگی انسان بود و نه برای تزیین محیط اطراف. در هرحال بازار ایران یک بازار هشتاد میلیونی است و بجز بحث صادرات باید گوشه نگاهی هم به داخل کشور داشت.
پیوست: درحاشیه نمایشگاه شرکت برخی افراد با لباس محلی و برپایی سیاه چادرها و پخت آش و غذای محلی جالب توجه بود. استقبال افراد نشان داد هرجای دنیا بروید مبحث شکم جزو لاینفک هنر و زندگی است!
بنظر بیشترین سود اقتصادی نصیب صاحبان همین چادرها شد.
