فلرت

خانم کاترین دنوو دغدغه آزادی لاس زدن مردها را داشت، آیا آین حق را برای زنها نیز در نظر گرفته بود آیا؟! (دو آیا من باب تاکید مضاعف است)

امروز بقول مادربزرگ میرتم گرفته بود، آقای ح که تماس گرفت ازفرصت پیش آمده جهت اذیت و آزار کلامی و کولی بازی و لاس زدن به سبک بیهقی منتهای استفاده و سو استفاده را نمودیم. 
فهمیدیم بی اجازه ما رفته بودند عمان، کمی گوشش را نواختیم جهت عبرت سایرین.(البته باز مادربزرگ مرحوممان درمورد گشه کیشینی و پیس کیشی ضرب المثلی میگفت جهت حفظ عفت عمومی از ذکرش عبور می کنیم. )

حالمان خوش است به حمدالله.

تمام مدت هم به حقی که خانم دنوو برسمیت میشناخت فکر کردیم و گفتیم بتر شی دی!

پیوست: روم بدیوار حس و حال مردی را دارم که بعد از معاشقه درحال بالا کشیدن شلوارش است!

بی چادر بی بی

تا حرفی از زنی به میان می آید  همچون قصاب چاقو بدست لب و دهنی می لیسد و می گوید:طرف دنبه چی داره؟! چندشم میشود.

بعد که قیافه درهم ولبهای فشرده را می بیند می گوید: استقلال مالی و جایگاه اجتماعی برای زن لازم است. اصلا از جذابیت های زن همین دو مورد است وگرنه مو وگردن و گونه و لب و چشم ابرو که همه دارند. 

می دانم سعی کرده ملاحظه کند و اصل مطلب را بزبان نیاورده. 

درجواب می گویم بله. خیلی هم خوب است.  زنهای قدیم شاید یکی از دلایل دادن سرویس اضافه و سکوت و صبوریشان همین وابستگی مالی بوده. همین نداشتن لقمه نان که گاهی تن به خیلی عذابها می دادند. فقط مشکل از آنجا شروع می شود که زن با خودش بگوید وقتی تامین مالی و جایگاه اجتماعی دارم و مرد هم تاثیر مهمی در زندگی من ندارد اصلا چرا باشد!؟

مکث می کند. 

میگویم اگر قدیم، بیرون نرفتن بی بی از بی چادری بود، الان بی چادر و پابرهنه راهش را می کشد می رود . 

با من حرف بزن

با دلت حسرت هم صحبتی ام هست، ولی سنگ را با چه زبانی به سخن وادارم؟