نوشتن شاید تنها بهانه و دلیل زنده انگاشتن یک زن است.
جان جهان
ما فراموش شدگان جدا افتاده از خویشیم، که دیگر سراغی از ما نمی گیرند.
بایگانی
- آبان ۱۳۹۸ (۱)
- مهر ۱۳۹۸ (۱)
- بهمن ۱۳۹۷ (۱)
- آبان ۱۳۹۷ (۱)
- مهر ۱۳۹۷ (۲)
- شهریور ۱۳۹۷ (۳)
- مرداد ۱۳۹۷ (۲)
- تیر ۱۳۹۷ (۲)
- خرداد ۱۳۹۷ (۶)
- ارديبهشت ۱۳۹۷ (۶)
- فروردين ۱۳۹۷ (۵)
- اسفند ۱۳۹۶ (۴)
- بهمن ۱۳۹۶ (۱۳)
- دی ۱۳۹۶ (۶)
- آذر ۱۳۹۶ (۸)
- آبان ۱۳۹۶ (۳)
- مهر ۱۳۹۶ (۱۰)
- شهریور ۱۳۹۶ (۷)
- مرداد ۱۳۹۶ (۱۴)
- تیر ۱۳۹۶ (۱۰)
- خرداد ۱۳۹۶ (۲۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۴۶)
- فروردين ۱۳۹۶ (۵۱)
- اسفند ۱۳۹۵ (۷)
- بهمن ۱۳۹۵ (۱۶)
- دی ۱۳۹۵ (۲۳)
- آذر ۱۳۹۵ (۱۰)
- آبان ۱۳۹۵ (۱۴)
- مهر ۱۳۹۵ (۱۲)
- شهریور ۱۳۹۵ (۱۴)
- مرداد ۱۳۹۵ (۹)
- تیر ۱۳۹۵ (۱۷)
- خرداد ۱۳۹۵ (۱۱)
آخرین مطالب
-
۹۷/۰۸/۲۶به من بازگرد ای چو جان و جوانی
-
۹۷/۰۷/۲۰ارباب حاجتیم
-
۹۷/۰۷/۱۴آسمان
-
۹۷/۰۶/۲۲روی یار...
-
۹۷/۰۶/۰۳جدایی ابدی...
-
۹۷/۰۵/۱۷دل تنگ ی
پیوندهای روزانه