شعر
پنجشنبه, ۲۰ خرداد ۱۳۹۵، ۰۵:۰۹ ب.ظ
انتهای تکاندهنده و تلخ این شعر را دوست داشتم.
محبوب من
از دوست داشتنم میترسد
از داشتنم میترسد
از نداشتنم هم میترسد!
(می ترسد؟)
با این همه امّا
مبادا گمان کنید مرد شجاعی نیست
وطنش بودم اگر
به خاطر من میجنگید
و مادرش اگر
بخاطر من جان...
من امّا
هیچکسش نیستم
من
هیچکسش هستم!
رویا شاه حسین زاده
- ۹۵/۰۳/۲۰