چند توان بود به دوری صبور
سه شنبه, ۳۰ آذر ۱۳۹۵، ۰۲:۵۲ ق.ظ
پانزده دقیقه مکالمه با یار ، دست آدم را می گیرد و از لبه پرتگاه غم و اندوه و ناامیدی برمیگرداند وسط زندگی .
حالا حساب کنید بیش ازاین پانزده مکالمه چه ها با زندگی آدمی می کند .
این توجه ها را دریغ نکند مرد .
دست زن را بگیرد و ببرد وسط خود زندگی . زندگی که خودش هم باشد ، خودش بشود مرکز زندگی زن ...
میدانم که دوری هیچ چارهای ندارد جز این که یا تمام شود، یا یکی از دو طرف را تمام کند؛ برای همیشه.
- ۹۵/۰۹/۳۰