از دل ریشم اگر بی خبری معذوری

۱.  نوشته بود از نشانه‌های عشق ویران‌گر یکی هم این که « در این عشق ایثار نیست، همه طلبِ ایثار است». با خودم فکر کردم می‌شد حتا بنویسد که از نشانه‌های رابطۀ بیمار یکی هم این که عاشق و معشوق به تمامی از هم جدا باشند. یعنی یکی از طرفین رابطه فقط عاشق باشد و آن دیگری صرفا نقش معشوق را ایفا کند، نیاز از یکی، ناز از دیگری و این دو به تناوب نقش عوض نکنند، معشوق گاهی عاشق نشود، عاشق گاهی در جای معشوق ننشیند و عشق در جریان نباشد، تلنبار شود، بماند، بگندد و سرانجام هویتت را چنان ببلعد که بودنت بی‌برکت شود... پایین همان صفحه نوشتم از نشانه‌های رابطۀ مهلک یکی هم این که در آن معشوق، عاشق نیست.

۲. عاشق پیش از وجود خویش، معشوق را مرید نبود، اما معشوق پیش از وجود عاشق مرید عاشق بود، چنان که خرقانی گوید: او را خواست که ما را خواست... بلکه جامه ی عشق را تار یُحِبُّهُمْ آمد و پود یُحِبُّونَهُ.

۳. فکر می کنم به این بی خبری، حتی اگر بالغ ها بگویند یک هفته که چیزی نیست!

فکر می کنم اگر بمیرم و نباشم اصلا خواهد فهمید ؟